افزایش سه برابری هزینه توانبخشی، توان بیماران اتیسم را گرفته است
به گزارش کار در محل، ظرف یک سال و نیم گذشته نرخ توانبخشی برای بیماران اتیسم از صدوبیست هزارتومان به هفتصد هزارتومان افزایش پیدا کرده است و خیلی از این بیماران توانی برای پرداخت هزینه های توانبخشی را دیگر ندارند.
به گزارش کار در محل به نقل از مهر، جامعه اتیسم اینروزها بعد از ابلاغ نرخ توانبخشی که بر مبنای مصوبه هیات وزیران صادر شده روزهای پرالتهابی را از سر می گذراند. افزایش سه برابری هزینه توانبخشی در یک سال و نیم گذشته توان توانیابی را از خانواه های جامعه اتیسم گرفته است. در خالی که هزینه های زندگی بالاست؛ خیلی از خانواده های دارای بیمار اتیسم، توان پرداخت هفتصد هزار تومان هزینه توان بخشی برای تنها نیم ساعت خدمات توانبخشی را ندارند. طی دو روز گذشته بیشتر از هزار و پانصد خانواده اتیسم با امضای کارزاری با عنوان سلامت گروگان نیست، انتقادات خویش را خطاب به رئیس جمهور و سیاستهای نامناسب دولت در برابر جامعه اتیسم مطرح نمودند. در این کارزار با مبحث اعتراض به بالارفتن تعرفه توانبخشی در نبود بیمه های تکمیلی، این خانواده ها، مسئولان را به انکار اتیسم متهم کرده اند. رها مختاری فعال حوزه اتیسم و از اعضای فعال کارزار اعتراض به تعرفه توانبخشی در نبود بیمه های تکمیلی، به افزایش سه برابری نرخ توانبخشی ظرف یک سال و نیم گذشته اشاره نمود و اظهار داشت: در حالیکه اتیسم فرایندی تشخیصی و متکی به توانبخشی بعنوان مهم ترین رکن درمان آن هم به شکل درازمدت است، ما در وضعیتی قرار گرفته ایم که تعبیری جز گروگان گرفتن سلامت فرزندانمان ندارد. چون که توانبخشی که نقش سرنوشت سازی در وضعیت فرزندان ما دارد، تبدیل به بازار لوکسی شده که هر یک از مسئولان سهمی در تداوم آن ایفا می کنند. مختاری اضافه کرد: ما در عین قدر دانی از زحمات و صبوری کادر درمان و با اذعان به نقش حیاتی تخصص و تجربه آنها در برطرف ساختن چالش های اتیسم، با سیاست هایی از سوی دولت مواجهیم که با شانه خالی کردن از نقش تسهیلگر بیمه ها و با افزایش نرخ توانبخشی، به رویارویی نافرجام خانواده و درمانگران می انجامد. این در شرایطی است که عرضه همان سقف کوتاه از خدمات توسط بیمه سلامت و بیمه تأمین اجتماعی هم، علیرغم ثبت اتیسم با عنوان بیماری صعب العلاج و احتیاج به دریافت خدمات گسترده و درازمدت در حوزه توانبخشی، با بدحسابی و تأخیرهای غیر قابل توجیه همراه می باشد و عملا نه برای خدمات دهنده و نه برای خدمات گیرنده نقش کافی، مفید و مؤثری ایفا نمی نماید. از دیگر سو نرخ نامه جدید وزارت بهداشت هیچ انطباقی با سطح کیفیت خدمات ندارد و میزان اثربخشی این خدمات در هیچ کجای این نرخنامه لحاظ نشده است. نبود تجهیزات تخصصی مشکل دیگر توانبخشی بیماران اتیسم است این عضو کارزار سلامت گروگان نیست؛ اضافه کرد: آن چه واضح است بازآموزی و بارعلمی درصد بالایی از کادردرمان مورد نظارت وزارت بهداشت قرار نداشته و چرخه های معیوب توانبخشی بسیاری زیر سایه این عدم نظارت در کارند. عملا در اکثر کیلینیک ها اثری از تجهیزات تخصصی یکپارچگی حسی نیست و جای آنرا وسایل ورزشی و بازیهای فکری پر کرده است. این درحالی است که این تجهیزات، محور درمان کودکان اتیسم هستند و بدون آنها هر درمانی جنبه تحمیلی برای کودک پیدا می کند. آن چه مسلم است کیفیت و بروز بودن خدمات توانبخشی جز پیش شرط های افزایش نرخ نبوده و عملا میزان اثربخشی در تعریف آن جایی ندارد. افزایش قیمت هزینه توانبخشی بیماران اتیسم از صد و بیست هزار تومان به هفتصد هزار تومان مختاری اضافه کرد: مصوبه هیات وزیران ایرادهای جدی ساختار بیمه های سلامت و بیمه تأمین اجتماعی را نادیده گرفته و به کیفیت و میزان اثربخشی درمان و درازمدت بودن آن توجه نکرده است؛ ما ظرف یک سال و نیم گذشته در سه فاز نزدیک به هم شاهد افزایش نرخ توانبخشی از صدوبیست هزارتومان به هفتصد هزارتومان در ایام اخیر بر طبق این مصوبه بوده ایم.
مختاری ضمن اشاره به این که اغلب مادران اتیسم علیرغم داشتن مدارج علمی بالا با عنایت به نیاز شدید کودکان اتیسم به حمایت، از جایگاه اجتماعی و مشاغل خود کناره گیری کرده و بعنوان مربی و پرستار شبانه روزی فرزندشان، خانه دار هستند، اضافه کرد: تأمین هزینه های معاش خانواده های اتیسم اغلب به دوش پدران است و نادیده گرفتن سقف درآمد خانواده ها (طبق پایه حقوق قانون کار بین ده تا دوازده میلیون) توسط دولت منجر به تحمیل چهل تا پنجاه میلیون هزینه ماهیانه توانبخشی به آنها شده و این هزینه در کنار نرخ تورم افسارگسیخته امروز هیچ توجیهی ندارد. توانبخشی در وجوه مختلف از یکپارچگی حسی تا کاردرمانی جسمی، حرکتی، ذهنی، گفتاردرمانی، رفتاردرمانی، بازی درمانی…درکنار فرایندهای پر هزینه تشخیصی و دارویی کودکان اتیسم قرار می گیرد وهزینه هنگفتی هم تحت عنوان مربی سایه به این فرآیند اضافه می شود که عملا جز وظایف خانواده نیست اما مهد کودک ها و مدارس آن را به هزینه های خانواده ها تحمیل می کنند و بدون آن از پذیرش فرزند اتیسم امتناع می ورزند. جالب اینجاست که نرخ دستمزد مربیان پابه پای آخرین تعرفه توانبخشی افزایش خواهد یافت. فرصت برای توانبخشی کودکان دچار اوتیسم همیشگی نیست کودکان اتیسم یک سن طلایی برای بهبود عملکرد دارند که با عنایت به تکامل مغز جنینی و پلاستیسیته آن دریافت این خدمات از بدو تشخیص برای تغییر وضعیت کودک تا پنج سالگی بسیار حیاتی و سرنوشت ساز است. در عین حال کاهش و یا قطع خدمات بعد از پنج سالگی هم به توقف و یا حتی پس رفت کودک می انجامد. ازاین رو با عنایت به احتیاج به تداوم توانبخشی تا پایان نوجوانی و حتی بعد از آن، هزینه های اعمال شده باید مطابق با وضعیت مالی خانواده در درازمدت و درنظر گرفتن نقصهای بیمه تعریف شوند. آیا لزوم این نکته از دید هیات وزیران پنهان بوده و از نحوه عرضه خدمات بیمه ها آگاه نبوده اند؟ صدای کودکان دچار اوتیسم را بشنویم مختاری در این حوزه به ضرورت شنیده شدن صدای کودکان دچار اتیسم اشاره نمود و اظهار داشت: مادامی که منابع تأمین اعتبار هزینه های توانبخشی توسط دولت تعریف نشده و برای عرضه خدمات و تسهیلات بیمه ها با عنایت به اتلاق صعب العلاج برای اتیسم و ستاره دار شدن آن، تدابیر لازم اتخاذ نشده، دولت هیچ افزایش نرخی را نباید به جامعه اتیسم تحمیل کند. این عضو کارزار سلامت گروگان نیست؛ اظهار داشت: نرخنامه ابلاغ گردیده به تنهایی پنج برابر حقوق یک سرپرست خانوار با همه مخارج زندگی آن هم با نرخ تورم امروز است و این شکل از سیاستگذاری ها نتایج هولناکی در کوتاه مدت و درازمدت به بار می آورد. مسئولان باید دست از انکار اتیسم بردارند و صدای بلند جامعه اتیسم را جدی بگیرند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب