در راستای پویش ایران همدل؛
اهدای النگوی یادگاری به مردم فلسطین و لبنان
به گزارش کار در محل، هر دقیقه از گوشه و کنار این خاک مهرخیز خبر همدلی به گوش می رسد. پویش ایران همدل عجیب گوشه قلب ها را نشانه گرفته است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی مهر؛ هر دقیقه از گوشه و کنار این خاک مهرخیز خبر همدلی به گوش می رسد. پویش ایران همدل عجیب نفس ها را نشانه گرفته است. این روایتی از چند دقیقه ماندن در کنار مردمی است که به پویش ایران همدل پیوسته اند....
«نمیدونم چند نفر این حس را درک میکنن وقتی پدرت را از دست میدی گاهی حتی صدای ترمز یک ماشین اشکت را سرازیر می کنه. اون جا که کسی با پدرش تلفنی صحبت می کنه به خودت میای می بینی حس عجیبی داره قلبت رو فشار میده. به همه چیز چنگ میزنی تا جزئیات خاطراتش رو حفظ کنی. لباساش، عطرش، ساعتش، عروسکی که تو بچگی برات خریده و خلاصه هر چیزی که سر سوزنی برات خاطره و حس بودنش رو زنده نگه میداره. اصلاً یک گوشه ای از قلبت هست که تا ابد فقط برای اون میتپه همون جا که خاطرات کودکیت هنوز زنده موندن.
این توضیح رو دادم تا بگم بعضی کارها شاید از نظر برخی خیلی ارزش خبری یا حتی مادی هم نداشته باشه ولی اینقدر بزرگه و این قدر پرارزش که شاید کلمات نتونن خوب توصیفش کنن.»
کنار یکی از هدایایی که تقدیم پویش ایران همدل شده بود این نامه توجه ام رو جلب کرد، دختری جملات عاشقانه ای در کاغذ نوشته بود به نظرم می خواست با تک تک کلماتش فریاد بزند که برای رسیدن به هدفی والاتر از تکه ی مهمی از وجودش گذشته. نامه اش این بود؛
سال ۱۳۷۶ وقتی دانشگاه تهران قبول شدم پدرم این النگوها را بعنوان هدیه قبولی دانشگاه برام خرید.
هم اکنون ۴ سال است که پدرم فوت کردند و این یادگاری پدرم خیلی برایم با ارزش است.
امیدوارم کمک ناچیزی به جبهه مقاومت باشد و گره کوچکی را باز کند و اجر و پاداشی اگر داشت هدیه باشد به پدرم.
میدانی رفیق ما قومی هستیم که گروهی از ما جان خویش را فدا کرده و به آرزوی خویش رسیده و گروهی منتظر است..
به قول مجاهد شهید یحیی سنوار مرگ در این سرزمین خیانت است اگر هنگام مرگ شهید نباشی.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب