به گزارش کار در محل به نقل از مهر، احمدی صدر مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران اظهار داشت: احساسات و عواطف کودکان به قدری باارزش و غنی است که اگر ما به آنها توجه نکنیم و این نیاز به عاطفه و خلاهایی که ایجاد شده را جبران نکنیم مشخص نیست که آینده این عزیزان به چه سمت و سویی برود و در این جمع شاهد حضور افراد دلسوز و دغدغه مند به آینده این کودکان هستیم و من هم خوشحالم که در این جمع فرهیخته، حضور پیدا کرده ام. احمدی صدر افزود: حدیثی گرانقدر از حضرت محمد مصطفی (ص) وجود دارد که می فرماید: هر کسی دست نیازمندی را بگیرد و گره از کار نیازمندی باز کند مثل کسی است که هزار سال روزها روزه بوده و شب ها را به عبادت پرداخته است و شما در جایی هستید که نه فقط دست نیازمند را می گیرید بلکه دست نیازمندترین نیازمندان را می گیرید مثل معتادین متجاهر که جز خدا هیچ کسی را ندارند و حتی بعضاً پدر و مادرشان هم آنها را از خانه بیرون کرده اند. کسانی که به سبب اعتیاد، بدنشان متعفن شده است و گوشه ای افتاده اند، اما شما دست آنها را گرفته اید. احمدی صدر اظهار داشت: یک روز در جمع مددکاران گفتم که شما مادری بی سرپناه را که بچه اش داشت به دنیا می آمد در خرابه ای از دست یک پدر معتاد متجاهر نجات دادید و بچه اش را به دنیا آوردید و جان مادر و فرزند را با حضور فداکارانه و بموقع خود نجات دادید و مادر هم به احترام شما مددکاران، انتخاب اسم کودکش را به شما واگذار کرد و این حس و حال را با دنیا نمی شود عوض کرد. مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران افزود: کودکان قشری هستند که بسیار ارزشمند، گرانقدر، بزرگ و عزیز اند. مخلوقی هستند که می توانند رشد کنند و درد بزرگی از جامه را دوا کنند، فخری زاده ها، طهرانی مقدم ها، دکتر حسابی ها، پروفسور سمیعی ها و… شوند و کشور را از بحران نجات دهند، اما ما اسمشان را گذاشته ایم کودک کار! وی اشاره کرد: دو واژه مقدس کار و کودک را کنار هم می چسبانیم و افتخارمان است که روزی را هم نامگذاری می نماییم به عنوان روز مقابله با کار کودک. همان ها که این روز را نامگذاری کرده اند عملاً خودشان از دوم و سوم ابتدایی به کودکان خود حرفه می آموزند و این کودکان از دوره اول تحصیلی وقتی وارد دوره متوسطه می شوند حتما باید یک شغل بلد باشند و ما چرا باید زیر بار این نامگذاری برویم در صورتیکه خودشان هم آنرا قبول ندارند. ما با استثمار و به کارگیری الزامی مخالفیم. هیچکس حق ندارد انسان ها را مجبور به کار کند. دو وضعیت است که انسان مجبور به کار می شود یکی فقر و نیاز و دیگری سودجویان و مافیا. نیاز و فقر انسان را ملزم به کار می کند. همه ما کار می نماییم، اما فقیر نیستیم و، اما امروز در چهار راه های کلانشهر تهران چند درصد از کودکان برای نیاز و فقر کار می کنند و پول را در جیب خودشان می گذارند و چند درصد پول را به باند و سرشبکه مافیا می دهند؟
منبع: كار در محل